„Smutno mi za tym wszystkim dalekim, co mogłem nazywać moim.”
Tadeusz Makowski „Pamiętnik”
https://www.youtube.com/watch?v=ZXorliBQMxg
Boję się ludzi.
Boję się być sama.
Boję się samotności.
Nie chcę któregoś dnia obudzić się ze świadomością, że zostałam sama. Że nie mam nikogo. Boję się ludzi, a jednocześnie potrzebuję ich.
Kończą się wakacje.
Kończy się lato.
Zaczyna się jesień.
W taką pogodę jak teraz, kiedy ciągle pada deszcz, człowiek więcej myśli. O życiu. O tym, co zrobił, co mógłby zrobić lepiej. To chyba najgorsze dni, kiedy można skupić się tylko na sobie.
 |
| Źródło |
Lubię gorącą herbatę, mięciutki kocyk i dobrą książkę.
Lubię zajmować myśli.
Lubię wiedzieć, co się wydarzy. Chcę mieć kontrolę nad zdarzeniami. Nie lubię przyszłości za to, że jest nieprzewidywalna. Jednocześnie właśnie to jest w niej pociągające.
Kiedy piszę, wiem, co się wydarzy. To ja planuję losy bohaterów, ja układam ich życia. Ode mnie zależy czy odnajdą miłość, założą rodziną, spełnią się zawodowo, czy może wylądują pod mostem.
Tylko ode mnie zależy kolejne słowo, kolejny akapit. Ode mnie zależy czy w ogóle coś zostanie napisane.
