Słowa, który słyszy każdy psycholog/student psychologii

Jak chyba o każdym zawodzie, o psychologii i psychologach krąży mnóstwo mitów. Już samo studiowanie psychologii naraża na słuchanie stereotypów na swój temat. Sama ukończyłam dopiero pierwszy rok, a już kilka razy usłyszałam:  

1.   "Psychologię studiują sami wariaci"
Osoby, które już wcześniej miały jakiś kontakt z psychologią (czy to przez swoje własne doświadczenia, czy obserwując najbliższe otoczenie) prawdopodobnie będą bardziej zainteresowane takimi studiami. Nie znaczy to jednak, że one same mają jakieś zaburzenia psychiczne. Wręcz jestem skłonna powiedzieć, że mając problemy z własną psychiką, może być ciężko zdobyć wykształcenie w tym kierunku. Psycholog czy psychoterapeuta musi nauczyć się radzić sobie z problemami innych. Ciężko jest to osiągnąć bez wcześniejszego "ogarnięcia" samego siebie. 

  

2.   "Ooo Jakie psychologiczne podejście. Mnie też teraz analizujesz?"
Nie zliczę, ile razy moje zainteresowanie jakimś problemem i zadanie kilku pytań i może próba jego rozwiązania została podsumowana słowami: skończ się wymądrzać. Studiujesz psychologię, ale nie musisz wszystkiego tak analizować.. Co ciekawe, wcześniej te same osoby mówiły w podobnych sytuacjach: "ojej, ty zawsze umiesz tak świetnie doradzić, wysłuchać, może zostaniesz psychologiem?"
No i oczywiście, skoro już planuję zostać kiedyś psychoterapeutą, to na pewno testuję swoje umiejętności na każdej napotkanej osobie ;) 

 

3.   "Studiujesz psychologię? To o Freudzie się uczysz?"

Owszem, o Freudzie też się uczę. Przecież to nie tak, że był neurologiem, psychiatrą i twórcą analizy. Być może jest on jedną z bardziej znanych postaci w psychologii ale zdecydowanie nie jedyną. Są jeszcze Piaget, Watson, Wundt czy Kohler.
Nie znasz się na psychologii? W porządku, nie musisz. Ale proszę, nie udawaj, że jest inaczej ;) 

4.   "Mam problem, możesz mi pomóc?"
To, że jestem studentką psychologii, nie znaczy, że jestem psychologiem. Jasne, kiedy przyjdzie do mnie przyjaciółka ze złamanym sercem, chętnie jej pomogę. Ale nie czuję się na tyle kompetentna, by pomagać uporać się z trudnym dzieciństwem czy analizować czyjeś dzieci. 

5.   "Co ty właściwie chcesz robić po tej psychologii?"
No zastanówmy się... Może zostać psychologiem? Pracować jako doradca, pedagog, coach, może kiedyś psychoterapeuta. Pomagać ludziom, wspierać ich , uczyć, rozwijać się.... 

6.   "O czym teraz myślę?"
Przykro mi, tego nie mogę powiedzieć. Wiem za to, co ja myślę: nie jestem telepatą, żeby czytać w cudzych umysłach (chociaż czasem bym chciała). Nie potrafię po jednym spojrzeniu na osobę, stwierdzić, jaka ona jest, jak się zachowa ani tym bardziej - o czym w danej chwili myśli!

A Wy z jakimi tekstami spotykacie się w związku z Waszymi  studiami/zawodem?